تنهایی

خودم را می نویسم . . .
یک خانه مملو از هیچ
با سه صندلی ... !
یکی‌ برای خودم،
یکی‌ برای کسی‌ که رفت!و یکی‌ هم برای کسی‌که یکروز می‌‌آید!!

سیگار نمی‌‌کشم ...اما درد / زیاد...

سینه درد هم دارم ... شدید
سرم هم درد می‌کند برای ناز کردن کسی‌!


روزی چند وعده غذا میخورم ...
غصّه،عصبانیت ، گول
و گه گاهی‌ حرص نیامدنت را..!

تا دلت هم بخواهد کتاب دارم
چیده شده در کنج قفسه ی سینه ام
شاید اینطور جایشان امن تر باشد!

بعضی‌ چیز‌ها را نمی گویند
اما من می‌گویم...

ورزش هم می‌کنم ... می دوم
به دنبال هیچ
و ذره‌ای آبرو و شرف

شنا را هم دوست دارم
هر روز شنا می‌کنم در خاطرات یاد یار


انضباط خاصی‌ بر زندگی‌‌ام حاکم........
نه!!!
عذر میخوام هیچ حاکمی حکومت
نمیکند الا تنهایی‌ ام
که آن هم یک روز با آمدنت شکست می‌‌خورد!

هرج و مرج هم نیست در دنیای من
اتفاقاً واژه‌ها به آرامی صف میکشند
برای نگاشته شدن بر روی کاغذم

از همه چیز مینویسم
گریه هم می‌کنم برای همه
کس،همه جا!


من با چشم‌های باز گریه می‌کنم
تا شاید آن کسی‌ را که روز بارانی ای گمش کردم
یکروز در روزی بارانی ...
پیدایش کنم . . .