وقتی بغض می کنم
وقتی اشک می ریزم
. . . . . . . . . .
منتظر هیچ دستی نباشم
وقتی از درد زخم هایم به خودم می پیچم
مرهمی باشم بر جراحتم
من یاد گرفته ام
که اگر زمین می خورم
خودم برخیزم
من یاد گرفته ام
که همه رهگذرند
همه حتی تو . . .
حتی تو که هر دم حرف از حمایت و عشق می زدی . . .