وقتی از غربت ایام دلم می گیرد
مرغ امید من از شدت غم می میرد
دل به رویای خوش خاطره ها می بندم
باز هم خاطره ها دست مرا می گیرد.
وقتی دلتنگ شدی به یاد بیار کسی رو که خیلی دوست داره. .وقتی ناامید شدی به یاد بیار کسی رو که تنها امیدش تویی. وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیار کسی رو که به صدات محتاجه. وقتی دلت خواست از غصه بشکنه به یاد بیار کسی رو که توی دلت یه کلبه ساخته. وقتی چشمات تهی از تصویرم شد به یاد بیار کسی رو که حتی توی عکسش بهت لبخند میزنه. وقتی به انگشتات نگاه کردی به یاد بیار کسی رو که دستای ظریفش لای انگشتات گم میشد. وقتی شونه هات خسته شد به یاد بیار کسی رو که هق هق گریش اونها رو می لرزوند.
سلام
حالتون خوبه؟
منم خیلی وقته دپرس دپرسم!... خستگی روحی شدیدی دارم!...
.
.
.
نوشته تون خیلی قشنگ بود... آفرین!
Chenan del kandam az 2nya ke sheklam shekle tanhaeist
Bebin marge mara dar khish ke marge man tamashaeist
خسته نباشی! بعد اون وقت من که کسی رو ندارم چی؟!!!
سلام لیلی جان عزیزم آپم برام دعا کن.