آرامش خیال

مپرس حال مرا روزگار یارم نیست .. جهنمی شده ام هیچ کس کنارم نیست .. نهال بودم و در حسرت بهار ولی درخت می شوم و شوق برگ و بالم نی

آرامش خیال

مپرس حال مرا روزگار یارم نیست .. جهنمی شده ام هیچ کس کنارم نیست .. نهال بودم و در حسرت بهار ولی درخت می شوم و شوق برگ و بالم نی

...

خدایا این چه رسمیست؟

چرا دنیا پر از دلتنگیست ؟

چرا در کنار هم نیستیم و در حسرت .... دلتنگیم ؟

 شنیدم که میگویند:

                            مهم در کنار هم بودن نیست....

                                          مهم در یاد هم بودن است....  اما

           تنها به یاد هم بودن ، پر از دلتنگیست....

            پس چه فایده دارد به یاد هم بودن ها...وقتی دلتنگی! ! ؟

من اینگونه می اندیشم ......

هم باید  در یاد هم بود و هم در کنار هم .... تا دلتنگی از بین رود....

 آهااااااااااااااااااااااااااااااااااااای رفیقان:

             بودنتان را دریغ نکنید که من اینجا دلتنگم...

نظرات 2 + ارسال نظر
دختر کاغذی دوشنبه 16 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 10:32 ق.ظ http://zinat.blogsky.com

سلام لیلی جان راستش مطلبت اشکمو درآورد راستش حرف دل من بود...
خیلی زیبا
من دلتنگ کسی هستم که به دلتنگیه من می خندد.
آپم بیا نظرت رو بگو

سعید دوشنبه 16 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 08:37 ب.ظ http://grave-stone.blogsky.com

آغوش خواستم... گفت : " ممنوع است" بوسه خواستم...... گفت : " ممنوع است " نگاه خواستم... گفت: " ممنوع است " نفس خواستم... گفت : " ممنوع است " ... حالا از پس آن همه سال دیکتاتوری عاشقانه ، با یک بطری پر از گلاب ، آمده بر سر خاکم و به آغوش می کشد با هر چه بوسه ، سنگ سرد مزارم را و چه ناسزاوا......ر عکسی را که بر مزارم به یادگار مانده ، نگاه می کند و در حسرت نفس های از دست رفته ، به آرامی اشک می ریزد

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد