پـاییـــــز ســــرد و بی رحـــم نیست ، فقط جســـارت زمستـــان را ندارد !
ذره ذره زرد می کند ، اندک اندک جـــان می ستاند
و قطــره قطــره می گـریاند …
پـــــاییز ســـرد نیست ، نـــــامهربــــان است …
بی رحـــــم نیست ، عشق را نمی شنــــاسد …
جســـــارت ندارد ؛ درست مـــــانند “تــــــو”
* * * * *
دلــــم بــــرای پـاییـــــــز خـــودم تنگ شــده
کاش اشکی بــــود دلـــم را میشست
ایــن روزها آسمـــــان دلــــم آنقدر ابــــریست
کـــه پــاییـــز هـــم بـــرای آمدنش استخـــاره می کند