آرامش خیال

مپرس حال مرا روزگار یارم نیست .. جهنمی شده ام هیچ کس کنارم نیست .. نهال بودم و در حسرت بهار ولی درخت می شوم و شوق برگ و بالم نی

آرامش خیال

مپرس حال مرا روزگار یارم نیست .. جهنمی شده ام هیچ کس کنارم نیست .. نهال بودم و در حسرت بهار ولی درخت می شوم و شوق برگ و بالم نی

چرا

من هم 

نه راه پس نه راه پیش 

تنها

دلمرده

از لحظه ای که تنها شدم 

هیچ چیز تهی شدنم را پر نکرد 

تو 

ابتدا تو 

انتها تو 

معبود تو 

خطوط ،معنی،رنگ ، بوم ،دوردست نیلی صاف  آسمان ، امید

                                                                           تو بودی 

                                                                                     نازنین تو بودی

چرا شکستی 

چرا وقتی من اتوبوسی میبینم پر از مسافر

هنوز روحم پرواز میکند

پر از شوق میشوم

و چرا

چشمانم پر از اشک...

هنوز

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد