مهم ، عید انسانیت است
عید نوروز عید عالم انسان نیست ، بلکه عید زمین و عید عالَم نباتات است . عیدِ انسان ، روزی است که او از مسیر انحرافی افراط و تفریط در شهوت و غضب برگردد و به مدار اعتدال عقل و ایمان بیفتد و در محاذات خورشید عالم امکان ، وجود اقدس ولی زمان (عج) قرار گیرد و در پرتو نور آن امام معصوم رو به عالم قُرب خدا حرکت کند .
در این موقع است که درخت تقوا و فضیلت از سرزمین جانش می روید و گل های مکارم اخلاق از بوته ی جانش شکوفا می گردد و عید نوروز ، عالم انسان فرا می رسد و فصل بهار انسانیت و آدمیت آغاز میشود . امواج رحمت و نعمت و برکت و عدالت اجتماعی در جامعه ی بشری فراگیر گشته و همه جا غرق در نور و سرور و بَهجَت و نشاط انسانی میشود . آن روز ، روز عید عالم انسان است و واقعاً میمون و مبارک است
دلتنگی های آدمی را باد ترانه ای می خواند
رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد
و هر دانه ی برفی به اشکی نریخته می ماند.
سکوت سرشار از سخنان ناگفته است ،
از حرکات ناکرده ،
اعتراف به عشق های نهان
و شگفتی های بر زبان نیامده
در این سکوت حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو و من .
زمان را گم کرده ام...
و حالا بی نیاز شدم از دقایق....
و تهی شدم از لحظاتی که با آنها به رویا میرفتم و لی هیچگاه نمی امدند....
زمان را گم کرده ام...اما حالا بی دغدغه به تو لبخند می زنم..
و به همه مژدگانی می دهم که عشق را یافتم..
بهار راگم کرده ام اما در پاییز هم جستجویت خواهم کرد...
و یقین دارم روزی به بهار
می رسم..
ونشانی ات را از پاکی ها می گیرم....
غروب را نمی دانم کجاست...اما هنوز طلوع من تویی
و هنوزامدنت را باور دارم...
چون در لابلای زمان یافتم تو را...
خانه را گم کرده ام ولی هنوز پنجره ای دارم که با آن طلوع را ببینم...
و بی دغدغه لبخند بزنم...
و گم کنم تمام هستی ام را...
من آن بوی خوشم که با نفسها عجین میشه
مگه میشه نفس نکشی و بری
بچه که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم ، بزرگ که شدیم چه دلتنگیم ... 
کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود کاش همان کودکی بودیم
که تمام وجودش قلبی پاک و مهربون بود
همون قلب اکبندی که خدای مهربون بهمون هدیه کرده بود
مراقب قلبهامون باشیم
ای دل ، عبث مخور غم دنیا را
فکرت مکن نیامده فردا را
کنج قفس چو نیک بیندیشی
چون گلشن است مرغ شکیبا را
بشکاف خاک را و ببین آنگه
بی مهری زمانه ی رسوا را
این دشت ، خوابگاه شهیدان است
فرصت شمار وقت تماشا را
می خواهم با کسی رهسپار شوم که دوستش می دارم
نمی خواهم بهای این همراهی را با حساب و کتاب بسنجَم
یا در اندیشه خوب و بدش باشم.
نمی خواهم بدانم دوستم می دارد یا نه
می خواهم بروم با آنکه دوستش می دارم.
خدایا از تو معجزه میخواهم
معجزه ای بزرگ در حد خدابودنت
تو خود بهتر میدانی معجزه برای من چه معنایی دارد …
ناامید نیستم …فقط ….
التماس دعا و خدانگهدار
گلها جواب زمین اند به سلام آفتاب، نه زمستانی باش که بلرزانی، نه تابستانی باش که بسوزانی . بهاری باش تا برویانی.
نوروز پیشاپیش مبارک
می دانم
آری می دانم روز مرگم هم آرام و بی صدا بر من غلبه می کند
مثل احساسم که آرام و بی صدا گم می شود
یا مثل دلم که آرام و بی صدا می شکند
آنگاه که طوفان غم ها مرا از پا در می آورد
آن روز که قامتم ، روحم و دلم دیگر حس حیات ندارند
شب چو در بستم و مست از می‌نابش کردم
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا
گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
آتشی در دلش افکندم و آبش کردم
غرق خون بود و نمی خفت ز حسرت فرهاد
خواندم افسانه شیرین و به خوابش کردم
دل که خونابهٔ غم بود و جگرگوشه دهر
بر سر آتش جور تو کبابش کردم
زندگی کردن من مردن تدریجی بود
آنچه جان کند تنم‚ عمر حسابش کردم
به آنهایی فکر کن که هیچگاه فرصت آخرین نگاه و خداحافظی را نیافتند.
به آنهایی فکر کن که در حال خروج از خانه گفتند :
"روز خوبی داشته باشی"، و هرگز روزشان شب نشد.
به بچه هایی فکر کن که گفتند :
"مامان زود برگرد"، و اکنون نشسته اند و هنوز انتظار می کشند.
به دوستانی فکر کن که دیگر فرصتی برای در آغوش کشیدن یکدیگر ندارند
و ای کاش زودتر این موضوع را می دانستند.
به افرادی فکر کن که بر سر موضوعات پوچ و احمقانه رو به روی هم می ایستند
و بعد "غرور" شان مانع از "عذر خواهی" می شود،
و حالا دیگر حتی روزنه ای هم برای بازگشت وجود ندارد.
من برای تمام رفتگانی که بدون داشتن اثر و نشانه ای از مرگ،
ناغافل و ناگهانی چشم از جهان فرو بستند،
سوگواری می کنم.
من برای تمام بازماندگانی که غمگین نشسته اند و هرگز نمی دانستند که :
آن آخرین لبخند گرمی است که به روی هم می زنند،
و اکنون دلتنگ رفتگان خود نشسته اند،
گریه می کنم.
به افراد دور و بر خود فکر کنید ...
کسانی که بیش از همه دوستشان دارید،
فرصت را برای طلب "بخشش" مغتنم شمارید،
در مورد هر کسی که در حقش مرتکب اشتباهی شده اید.
قدر لحظات خود را بدانید.
حتی یک ثانیه را با فرض بر این که آنها خودشان از دل شما خبر دارند از دست ندهید؛
زیرا اگر دیگر آنها نباشند،
برای اظهار ندامت خیلی دیر خواهد بود !
"دیروز"
گذشته است؛
و
"آینده"
ممکن است هرگز وجود نداشته باشد.
لحظه "حال" را دریاب
چون تنها فرصتی است که برای رسیدگی و مراقبت از عزیزانت داری.
اندکی فکر کن ...
هفت جا ، نفس خویش را حقیر دیدم
نخست : آنکه به پستی تن میداد تا بلندی یابد
دوم : آنکه در برابر از پاافتادگان ، میپرید
سوم : آنکه میان آسانی و دشوار مختار شد و آسان را برگزید
چهارم : آنکه گناهی مرتکب شد و با یادآوری اینکه دیگران نیز همچون او دست به گناه میزنند ، خود را دلداری داد
پنجم : آنکه از ناچاری ، تحمیل شده‌ای را پذیرفت و شکیبایی‌اش را ناشی از توانایی دانست
ششم : آنکه زشتی چهره‌ای را نکوهش کرد ، حال آن که یکی از نقاب‌های خودش بود
هفتم : آنکه آوای ثنا سرداد و آن را فضیلت پنداشت.
جبران خلیل جبران
سخن روز : آن چه هستی هدیه خداوند به توست و آن چه می شوی هدیه تو به خداوند...
امشب
در ِ اتاق را بسته ام!
تمام پنجره ها را بسته ام!
حتی گوشهایم را با پنبه پوشانده ام،
تا صدای هیچ ساحره ای را نشنوم!
جز سایه خیالم را ...
می دانی :من که نمی دانم چگونه یافتمت
می خواهم خودم برایت بنویسم!
می بینی؟ دیگر خوابم نمی برد
دیگر کارم به جوانب جنون رسیده است!
شب راشکسته ام وروز را به ملاقات فراخوانده ام
سوار بر اسب کلمات گشتم تا رامشان کنم
و واژه زیبای سایه را بر تارک قلب بنگارم
دیگر نه شعری مانده ...،
ونه توانی برای سرودن!
تو را می بینم بر پلکان سکوت
ایستاده بر باروی تنهایی
صدایت می کنم ...!
ولی جوابم نمی دهی ...چرا؟
پوسیدم اینجا آنقدر طوفان نوشتن
از اشک های کهنه گلدان نوشتم
گندم نشان آخر تنهاییم بود
این حرف را با هرچه اطمینان نوشتم
یکبار هم آدم شدن گفتم خدایا
اما خدا را هم برای نان نوشتم
*****************************
چهره گل باغ و صحرا را گلستان میکند
دیدن مهدی هزاران درد درمان میکند
مدعی گوید که با یک گل نمی آید بهار
من گلی دارم که عالم را گلستان میکند
********************************
برای تکان دان خودتان از سرتان کمک بگیرید
اما برای تکان دادن دیگران از قلبتان
*******************************
غافل از اینکه خدا پایین نردبونو سفت گرفته تا آسیبی به اونا نرسه
*******************************
با افکار زیبایت زندگی کن
چون زندگی به اندازه فکرهای تو زیبا می شود
اگر افتادی مهم نیست
به شرطی که موقع بلند شدن از زمین چیزی برداری
********************
برای خوندن بقیه اس ام اس ها به ادامه مطلب بروید
حتما برید
آدما نردبون میزارن زیر پاشون تا برن اون بالا برسن به خدا ادامه مطلب ...ای رهگذر آهسته تر .
کمی با ملایمت قدم هایت را بر روی دلی که به وسعت تمام زمین و
آسمانهاست بردار . تا کجا خواهی روی و تا کجا به دنباله من هستی ؟
تمام مدتی که به دنبالم گشتی به زیر پاهایت بودم و تو نگاهت بر من اما
گویی آنچنان برایت تکراری بودم که تو دیگر مرا نمیشناسی تمام طول
مسیر آسمان دلم برایت سایه بانی بود همیشگی اما باز تو مرا نشناختی
!!!!!!!!
شاید حکمت عشق این است که به زیر پاهایش و سایه بانی بر روی
سرش باشی اما همچنان او تو را نبیند و نشناسد و دنبال تو بگردد ......
سخت است عمری عزیزِ دلِ کسی باشی
بی آنکه یک بار هم تو را عزیزِ دلش صدا کند
سخت است که سر تا به پا نیاز باشی
بی آنکه بفهمد او .. نیازِ تو را
بیخود نیست که گاه عشق را گدایی می کنند آدمها
آخر گفته اند که گدایی بهتر از خود فروشی است
چه کسی می گوید:
که گرانی شده است؟ دوره ارزانی است!
دل ربودن ارزان، دل شکستن ارزان!
قیمت عشق چقدر کم شده است، کمتر از آب روان!