««« بــــــاران »»»

مدتیست دیگر زیر باران خیس میشوم

نه امیدی به چتری دارم

نه دستی که دنیای دو نفره ی ما را زیر یک چتر پیوند دهد

باران که میشود آهسته گریستن را دوست دارم

نه نگاهی چشمان خیسم را دنبال میکند

و نه کسی که بپرسد حالم چیست

مدتیست باران حال دگری را به من نشان داده

حالی که تو بودی درکش سخت بود