من نمی دانــم
و همین درد مرا سخت می آزارد
که چــــرا انسان،
این دانـــــا، این پیغمبر
در تکاپــــوهایش،
چیــزی از معجزه آن سو تر
ره نبـردست بــه اعجاز محبت،
چه دلیــلی دارد؟
چه دلیلی دارد، که هنـــوز
مهربــــانی را نشناختــه است؟
و نمی دانــــد در یک لبخند
چه شگفتی هایی پنهــــــان است!
من بـــــر آنم کـــــه در این دنیـــــا
خوب بـــــودن به خدا، سهل تـــــرین کار است
و نمی دانـــــم،
که چـــــــرا انسان، تا ایـــن حد،
با خوبی بیگانــــه ست
و همیــــــن درد مـــرا سخت می آزارد.
فریدون مشیری