آرامش خیال

مپرس حال مرا روزگار یارم نیست .. جهنمی شده ام هیچ کس کنارم نیست .. نهال بودم و در حسرت بهار ولی درخت می شوم و شوق برگ و بالم نی

آرامش خیال

مپرس حال مرا روزگار یارم نیست .. جهنمی شده ام هیچ کس کنارم نیست .. نهال بودم و در حسرت بهار ولی درخت می شوم و شوق برگ و بالم نی

من نمی دانــم!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

من نمی دانــم

و همین درد مرا سخت می آزارد

که چــــرا انسان،

این دانـــــا، این پیغمبر

در تکاپــــوهایش،

چیــزی از معجزه آن سو تر

ره نبـردست بــه اعجاز محبت،

چه دلیــلی دارد؟

چه دلیلی دارد، که هنـــوز

مهربــــانی را نشناختــه است؟

و نمی دانــــد در یک لبخند

چه شگفتی هایی پنهــــــان است!

من بـــــر آنم کـــــه در این دنیـــــا

خوب بـــــودن به خدا، سهل تـــــرین کار است

و نمی دانـــــم،

که چـــــــرا انسان، تا ایـــن حد،

با خوبی بیگانــــه ست

و همیــــــن درد مـــرا سخت می آزارد.

 

فریدون مشیری

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد