آرامش خیال

مپرس حال مرا روزگار یارم نیست .. جهنمی شده ام هیچ کس کنارم نیست .. نهال بودم و در حسرت بهار ولی درخت می شوم و شوق برگ و بالم نی

آرامش خیال

مپرس حال مرا روزگار یارم نیست .. جهنمی شده ام هیچ کس کنارم نیست .. نهال بودم و در حسرت بهار ولی درخت می شوم و شوق برگ و بالم نی

دلتنگی

گاه دلتنگ میشوم.
                          
دلتنگ تر از همه ی دلتنگی ها.
                    گوشه ای مینشینم.
            و حسرت ها را میشمارم .
  و باختن ها را.
         و صدای شکستن ها را.
               و وجدانم را محاکمه میکنم.

                     من کدامین قلب را شکستم؟
                      کدامین امید را نا امید کردم؟
                            کدامین احساس را له کردم؟
                                کدامین خواهش را نشنیدم؟
                                    و به کدام دلتنگی خندیدم؟
                                            که اینچنین دلتنگم...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد