هنوز تو را نبخشیده ام

خدا را چه دیدی

شاید یک روز در کافه ای دنج و خلوت این کلمه ها صوت شدند

برای گوش های تو که روی صندلی رو بروی من نشسته ای

و برای یک بار هم که شده قهوه تو سرد شد …

بس که خیره ماندی به من ......

به سلامتی روزی که من سفید بپوشم...توسیاه.....

---

اوقاتم
تلخ می شود
وقتی که
قصه تلخ نبودنت
را به خاطر می آورم.....

برای رفتن

این همه شتاب نکن

لحظه ای بیشتر با من بمان و دلتنگی را در چشمانم بخوان

کاش به جای رفتن

برای بودنت تلاش می کردی

کاش نمی گذاشتی این همه نبودن را تحمل کنم

کاش مرا در انتهای کوچه خاطره ها تنها نمی گذاشتی

انگشتانم که لای ورق های دیوان حافظ میرود

دستدلم می لرزد

اما به خواجه میسپارم تا  امید رو از دلم نگیره

دلم میخواد همیشه بگوید

یوسف گم گشته باز اید به کنعان غم نخور …

من تمام هستیم را در جدال با سرنوشت در تهاجم با زمان

 اتش زدم

 کشتم

 من بهار عشق را دیدیم ولی باور نکردم

یه کلام در جزوه هایم هیچ ننوشت

خیلی وقته بغــــض گلوموگرفته!

  خیلی سخته

که بعدازرفتنش هنوزم باتمام وجوددوسش داشته باشی

اماوقتی کسی میاددلداریت بده...

بهش میگی فراموشش کردم!

میگی دیگه برام مهم نیست!!!

تواین لحظه بزرگترین سوتی اینه که

بغضت بشکنه و زارزارگریه کنی!!!

اون وقته که همه می فهمن هنوزم تموم دنیاته